Jack - een naar ongeluk en geen geld voor behandeling
Via een lokale kliniek, waar we vaker mee samenwerken, wordt ons verteld dat er een jongeman onze hulp hard nodig heeft. Als we onderweg zijn naar zijn huisje verteld de kliniek medewerkster kort een beetje de situatie. We komen aan in het eenvoudige huisje van misschien 7m2, meer is het niet. Het matras op de grond wordt afgeschermd door een gordijnen, verder is er niks, geen stoelen, krukje of kastje, niks. Op de cementenvloer zit een jongeman, Jack. Hij heeft een grimas op zijn gezicht en kan niet stilzitten, zoveel pijn heeft hij. Zijn been zit van tenen tot lies in het gips. We maken kennis en stellen wat vragen.
Zijn jonge vrouw, hoogzwanger, zit ook op de grond en beantwoord de meeste vragen. Jack liep op een avond naar huis en werd vanachter aangereden door een dronken motorrijder. Hij werd naar het plaatselijke ziekenhuis gebracht, maar omdat hij geen geld had zijn er geen onderzoeken gedaan. Hij kreeg alleen gips en zo is hij naar huis gestuurd. Geen pijnstillers, bloedverdunners of wat ook, helemaal niks!
We hebben al veel casussen voorbij zien komen en je raakt gewend aan bepaalde dingen. Maar soms zijn er toch nog van die momenten dat je ter plekke in tranen uit zou kunnen barsten. Dit is zo’n situatie. Wat een ellende en pijn!
De volgende dag nemen we hem mee naar een kliniek waar we rontgenfoto’s laten maken van zijn been. Het is een vreselijke breuk, dat kan zelfs een leek zien. Na de rontgenfoto’s nemen we hem mee naar een chirurgisch orthopeed, een arts die gespecialiseerd is in breuken etc. Hij bekijkt de foto’s en ziet dat dit een operatie nodig heeft. De arts stelt voor om hem naar een privé-ziekenhuis te laten gaan zodat hij daar de operatie kan doen. Hij geeft aan wat de kosten zijn van het ziekenhuis, de materialen die nodig zijn voor de breuk etc. We overleggen met elkaar, wat kunnen we doen? De kosten lopen bijna op tot 1000,- euro. Een fiks bedrag voor ons, maar hebben we een andere keus? We weten dat Jack niet zomaar op onze weg is geplaatst, maar hoe gaan we dit bekostigen? Ondanks al ons rationele denken, weten we ook dat we een Vader in de Hemel hebben, die Jack ziet en weet dat we geld nodig hebben om hem te helpen. We besluiten om een stap in geloof te nemen, Jack moet geopereerd worden.
’s Avonds deel ik zijn verhaal op social media met een optie om te doneren. Diverse mensen reageren en doneren. Met een dankbaar hart ga ik slapen, ik weet dat het goed zal komen, God zorgt.
De operatie is achter de rug, er is een uitwendig metalen frame geplaatst. Pijn is er nog wel maar het is al beter dan voor de operatie. Na twee dagen mag hij met ontslag, dit keer met goede pijnstillers. Wekelijks verzorgen we zijn wonden en het frame en nemen we hem mee voor controle naar de arts. Nog geen week na de operatie schuifelt hij met z’n krukken weer naar het kleine afdakje voor het huis, waar hij schoenen repareert. Veel geld levert het niet op, maar het is iets en het laat zien dat hij zelf ook probeert zoveel hij kan. We blijven Jack de komende maanden volgen en helpen daar waar nodig!